90’lı yıllarda Formula 1’de yarışan Alex Zanardi’nin hayatı 2001 yılında tamamen değişir. CART şampiyonasında yarışan İtalyan pilot, Almanya’daki EuroSpeedway Lausitz pistinde kaza geçirir. Vücüdundaki kanın üçte ikisini kaybetmiştir kalbi tam 7 kez durur. Sağlık ekiplerinin anında müdahalesi sayesinde mucizevi şekilde hayatta kalır. İki bacağını da kaybeden Zanardi, 8 günlük koma sürecinden uyandığında ilk sözleri eşinedir: “Daniella yaşayacak mıyım? Bir de seni seviyorum”
Uzun bir rehabilitasyon süresi geçireceği düşünülen Zanardi, 2 yıl sonra pistlere döndüğünde herkes bu adam deli olmalı diye düşünür. 6 sezon FIA World Touring Car Championship’te kendisi için özel tasarlanan BMW’sinde yarışır. 5 kez podyumun zirvesine çıkar. Bunlardan biri 2006 yılında İstanbul’dadır. Deli değildir sporu, yarışmayı ve o tutkuyu seviyordur. Gittiği sosyal etkinliklerde onu tanıtırken hep o kazayı göstermeleriyle ilgili söyledikleri biraz durumu özetler niteliktedir.
“Kazayı ilk izlediğimde teknik analiz yapmıştım. Sonrasında zaman zaman kötü oldum ama artık alışmış durumdayım. Hastanede uyandığım andan itibaren yeniden yarışacağımı biliyordum. İnsanlar, o ölümcül kazadan çıkan adamı karşılarında gördükleri için duygulanıyor. Ortamı neşelendirme işi bana kalıyor. İki bacağım yok, ama iyi espri yaparım. “
TELEVİZYONDA GÖRDÜ ŞAMPİYON OLDU
Zanardi bir gün televizyonda New York Maratonu‘nu izlerken kendisi gibi aynı kaderi paylaşan Clay Regazzoni’yi eliyle kullandığı bisikletiyle görür. 2007’de New York’a gider 2 haftalık çalışmayla yarışa katılır. O zamanlar 4 yıl sonra şampiyon olma gibi bir hayali yoktur! Hatta hayatı boyunca ona destek veren eşi bile ona şüpheyle bakmıştır. 2011’de New York Maratonu’nu kazanır. Bir yıl sonra Londra’da Paralimpik Oyunları’nın yıldızı olup, ülkesine altın madalya kazandırmanın gururunu yaşarken engelliler için ayrı bir algı oluşmasına karşı çıkar.
“Yalan söylemeyeceğim. Bunu önce kendim için istedim. Ancak çok şanslı biriyim ki, bu madalyalar başka güzel şeylere de yol açtı. İnsanlar bu sporu izlemeye başladı. Televizyonda gördüklerinde ‘Eehhh,’ deyip başka kanallara geçmediler. Mucizeye yakın işler gerçekleştirdiğimizin, normal spor müsabakalarına yakın çekişmeler izlediklerinin farkına vardılar. Bu oyunların eğlence için düzenlendiğini düşünenler var. ‘Zaten engelliyiz, haydi oyunlara gidelim, biraz moral bulalım,’ diye bir bakışımız yok. Paralimpiks’teki tüm sporcular profesyonel atletlerdi. Büyük bir özveriyle ve iş disipliniyle yarıştılar. “
İDOLÜ SENNA’NIN MEMLEKETİNDE YARIŞACAK
Zanardi idolü Ayrton Senna gibi maceracıdır. Londra sonrası başka disiplinlere bakar ama el bisikletinde kalmaya karar verir. Artık yeni bir hedefi vardır. İdolünün memleketinde üst üste olimpiyat şampiyonu olmak.
“Bazen tekerlekli sandalyeli birine kapıyı açarsınız bozulur, bazıları da kapıyı açmadığınız için! Öncelikle durumla yüzleşmeli ve bununla yaşamayı öğrenmeli. Bir daha asla bacaklarımla bisiklet kullanamayacağımı biliyorum ama elimle sürmekten de zevk almaya çalışıyorum. Babam tesisatçıydı ve maddi imkansızlıklar içinde yarışçı olma hayalimi gerçekleştirdim. O zaman başardığımla şimdiki arasında fark yok. Problemleri çözmek için çaba sarf etmek lazım. Olmazsa olmaz, yapacak bir şey yok, ama en azından insan kendine ‘Denedim,’ demeli. İçinizdeki tutkuyu, şevki ortaya çıkarmaya çalışın. “